Mitchell kon niet aanwezig zijn door de storm, dus het was aan Charlene en mij om te presenteren. Uiteindelijk hebben we er voor gekozen om mij alleen te laten presenteren. We hoopte zo meer rust te geven in de presentatie. Ik denk dat ik goed gepresenteerd heb en dat ik mijzelf goed heb gericht op de doelgroep. Ik ben de enige geweest die ge schuimmodellen echt gegeven heeft aan de gemeente, zodat ik ze lekker kon maken met het geen wat ze konden voelen. Het is belangrijk om zo veel mogelijk zintuigen te prikkelen bij het verkopen van een product. Wij hadden dus naast: zien horen en praten, ook het zintuig voelen geprikkeld. Één meer dan de andere groepen! ik zeg missie geslaagd.
We hebben gepresenteerd aan deze 2 mannen van de gemeente dat we de waveride graag wilde maken omdat deze naar onze mening beter geschikt was voor massa productie. Omdat de opbergbox van de zeilstep van hout is en dat die moeilijk te construeren is. Toen ze de opmerking maakte:"kan deze dan niet van plastic gemaakt worden.". Had ik echt een soort Eureka moment, en ik dacht:"waarom zijn wij daar niet opgekomen?". We hebben dit dus daarna snel veranderd in ons concept.
De vorm van het zeil hebben we uit eindelijk ook veranderd, naar een spinnaker zeil. Dit zeil loopt minder bol en daardoor lijkt de step nog meer op een boot. Het zeil leek eerst op een halve voetbal.
We gaan onze Materialisatie fase dus in met de zeilstep! Hieronder zie je foto's van het nieuwe zeil en zie je het concept nogmaals.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten